بسم الله الرحمن الرحیم
جدا نبوده ز رحمت گروه مشرک و کافر
ز سنت ازلی خدای هادی غافر
مگر دمی که بیاید گواه حق به میانه
هزار نکته بگوید زسمت رب یگانه
الا! که اوست رسولی ز سمت حضرت یکتا
بخواند او صحف پاک و پر جلای خدا را
لبش به نکته ی رحمت گشاید او و افاضه
در آن صحف کتبی قیمتی است راغی و تازه
الا! گروه کسان که کتاب آمدشان را
نبوده تفرقه تآمد ]یعنی تا آمد[ گواه؛ آیتشان را
مبوده اند به فرمان مگر اطاعت رحمن
به قصد پاک تقرب به راه یکّه ی ایمان
اقامه ی صلوات ] یعنی نمازها[ و اتای مال زکاتی
و دین قیمتی البته این بود پس و آتی ] یعنی همیشه[
نبد گروهک کافر ز اهل شرک و کتابی
مگر به آتش دوزخ که تا ابد به عقابی
یگانه در بدی اند این گروه بین خلایق
ولی اهالی ایمان نیک کرده ی شایق
رهیده اند و صد البته بهترین خلایق
به نزد ایزد و جنات دایمش شده لایق
از آن میان گذرد رودها و راضی و خوش دل
خدایشان و هم آنان به دل رضا شده منزل
در آن سعادت عظمی میان آدم و دیوان ]جمع دیو[
سهیم هموست که خشیت کند ز خالق ایمان
sayyed ali hossayni
